Svengal to przyjaciel i zastępca (na statku) Eraka, późniejszy skirl Wilczego Wichra. To doskonały wojownik, jak przystało na Skandianina. Walczy oczywiście toporem. Jego cechą, jak rodowitego mieszkańca Północy, jest też kompletna nieznajomość techniki jazdy konnej.
Pierwszy raz występuje w tomie Płonący Most, kiedy razem z Erakiem, Nordelem oraz Horakiem stanowi drużynę, która nadzoruje budowę mostu nad Rozpadliną. Kiedy most jest spalony Erak uznaje, że nie ma po co walczyć, bo przegrają. Skandianie biorą Willa i Cassandrę i po wielu perypetiach związanych z ucieczką i niewywiązaniem się z umowy docierają do statku.
Najwięcej jest o nim wspomniane w siódmym tomie zatytułowanym "Okup za Eraka". Towarzyszy on wtedy Willowi, Haltowi, Horace'owi, Gilanowi i Evanlyn w wyprawie do Arydii, mającej na celu dostarczenie tytułowego okupu za Eraka. Po niefortunnym wpadnięciu w sidła Tualegów niemal zginął na zbiorowej egzekucji, którą pustynni bandyci chcieli przeprowadzić. Uratowała go strzała Willa, która trafiła w samo serce kata.
Svengal pojawia się także w serii Drużyna, ale pełni w niej raczej epizodyczną rolę dotrzymującego towarzystwa Erakowi.
Ciekawostki[]
- Ulubionym napojem Svengala jest piwo. Zrozumiała jest więc jego wściekłość, gdy na statku zapasy trunku niepokojąco szybko znikają za sprawą Halta...
- Svengal pojawił się również w innej serii Johna Flanagana, pt. "Drużyna".
- Skandianin ten jest świetnym rybakiem.
- Jego koń w "Okupie za Eraka" nazywa się Guzdrała. Svengal nazywa go bardzo narowistym i niebezpiecznym koniem.
- Svengal uwielbia doprowadzać Eraka do szału.