Temudżeini - naród zamieszkujący Stepy Wschodu, który utworzył największe imperium znanego świata.
Wygląd Temudżeinów[]
Temudżeini byli skośnoocy, ich skóra miała żółtawy odcień. Wojownicy nie nosili ciężkich zbroi i jeździli na małych, szybkich konikach podobnych do tych, na których jeździli zwiadowcy.
Hierarchia na Stepach Wchodu[]
Temudżein urodzony w rodzinie szlacheckiej mógł osiągnąć bardzo wiele bez większego szkolenia - arystokraci byli dowódcami wojsk, zajmowali także inne wysokie stanowiska. Wojownicy urodzeni w zwykłej rodzinie nawet z wieloletnim doświadczeniem mogli zostać co najwyżej sierżantami.
Sposób walki[]
Armia Temudżeinów opierała się w głównej mierze na lekko opancerzonych jeźdźcach walczących łukami refleksyjnymi. Konnica formowała się w ałumy, a doborowi i wysoko urodzeni łucznicy znajdywali swe miejsce w szeregach kaidżynów specjalizujących się w eliminacji pojedynczych celów, np. wrogich przywódców.
Temudżeini w czasie walki nie pragnęli honoru, tylko pokonania przeciwnika jak najszybciej i jak najskuteczniej za pomocą przewagi liczebnej i specjalnej taktyki. Otóż, gdy dochodziło do starcia, pozorowali odwrót. Jeśli wróg ich nie ścigał, atakowali ponownie, a jeśli połykał haczyk, wpadał w zastawioną pułapkę.
Historia[]
Pierwszym sha'shanem Temudżeinów był pastuch Tem'gal, który zjednoczył wszystkie stepowe klany. Stepowi wojownicy kierując się na południe, zdobyli Średnie Królestwa oraz pokonali naród Ursalów.
Kilkanaście lat przed wydarzeniami opisanymi w tomie Ruiny Gorlanu, Temudżeini opuścili swoje ziemie pragnąc podbojów. Pokonywali każdą armię z jaką stanęli do walki. Zwyciężyli Teutonię i ruszyli na Gallię, ujarzmiając ją prawie w całości. Wtedy zmarł ówczesny sha'shan, Mat'lik. Trzej najważniejsi dowódcy wojskowi, będący jego bliskimi krewnymi, zaczęli wracać do stolicy Imperium, aby zdążyć na wybór nowego władcy. Armię cofnęły się, opuszczając tereny podbitych państw. Starszyznę wybierającą sha'shanów rozgniewało to, że łakomi na tron dowódcy pozostawili armię samą sobie. Wszyscy trzej zostali skazani na śmierć, a nowy sha'shan wolał przeprowadzał ekspedycje na wschód, co doprowadziło do tymczasowego pokoju między wschodem, a zachodem.
Temudżeini znowu sobie przypomnieli o zachodzie w tomie Bitwa o Skandię. Tym razem jednak skierowali swoje wojska na Skandię pragnąc zdobyć tamtejsze statki i zyskać możliwość morskich ataków na Gallię i Araluen. Ich armia miała była bardzo liczebna - 6000 wojowników, którymi dowodził generał Haz'kam. Na ich nieszczęście Skandii pomagali aralueńscy zwiadowcy, Halt i jego uczeń Will. Halt doskonale znał sposób walczenia Temudżeinów - przez to, mógł opracować skuteczną taktykę przeciwko najeźdźcom zdolnym ponownie zagrozić półkuli zachodniej.
Przebieg bitwy o Skandię[]
W czasie Bitwy o Skandię, Temudżeini walczyli w typowy dla siebie sposób. Na początku wojny, zanim jeszcze doszło do właściwego starcia, Skandianie za radą Halta rozpoczęli wojnę partyzancką. Wilki morskie podczas pojedynczych wypadów palili kilka wozów z jedzeniem, uwalniali konie, zabijali grupki przeciwników, tym samym spowolniając hordę.
Początek właściwej bitwy przypominał zabawę w kotka i myszkę. Temudżeini atakowali, a potem wycofywali się dając Skandianom do zrozumienia, że są lepsi. Stepowi wojownicy oczekiwali, że morskie wilki w takim momencie pobiegną za uciekającą armią, wpadając w pułapkę. Halt jednak uprzedził Skandian przed taką strategią wroga.
W końcu formujące się w ałuny jednostki konnych łuczników naprawdę zaatakowały. W czasie szarży, zostali ostrzelani przez oddział łuczników Willa, który nie został wyeliminowany nawet przez kaidżynów. W końcu doszło do walki wręcz. Temudżeini mieli przewagę liczebną, ale Skandianie byli niepokonani w walce wręcz. Ich oberjarl, Ragnak, tuż przed śmiercią walczył z osiemnastoma Temudżeinami. Tylko dwóch przeżyło ciężko rannych. Skandianie w końcu wygrali. Ciężkie topory zabijały bardzo wiele Temudżeinów. Skośnoocy, a przede wszystkim ich generał, Haz'kam, zrozumieli, że nawet jeśli zwyciężą, straty będą zbyt duże, aby przeprowadzić dalsze inwazje.
Znani Temudżeini[]
Ciekawostki[]
- Obraz Temudżeinów, ich świetnej armii, taktyki i uzbrojenia to tak naprawdę wizerunek średniowiecznego Imperium Mongolskiego. Ich historia jest nieco zmienioną wersją prawdziwych zdarzeń z I połowy XIII wieku.
- Na początku akcji "Bitwy o Skandię" Halt zapoznaje Horacego z historią Temudżeinów, wiele z podanych przez niego faktów do w mniej lub bardziej pokrętny sposób nawiązuje do Mongołów. Za przykład może posłużyć nam już sama nazwa plemienia. "Temudżeini" są nawiązaniem do Temudżyna, czyli legendarnego przywódcy Imperium Mongolskiego
- Nieco na przymus możemy się tam doszukiwać nawet wątku związanego z Polską. Halt wspomina, że Temudżeini wycofali się z podbijanej właśnie Galii, aby wziąć udział w wyborze sha-shana. W rzeczywistości Mongołowie, nazywani przez nas Tatarami także stoczyli kilka walk na naszym terytorium, i także wycofali się na swoje terytorium